آیا شما باردار هستید؟ از کجا بفهمیم لقاح صورت گرفته است . یک راه پاسخگویی به این سؤال یافتن علائمی همچون درد سینه‌ها، خستگی و حالت تهوع است. ممکن است همه این علائم طی چند هفته بعد از لقاح در فرد ظاهر شوند.
در ادامه به بررسی شایع‌ترین علائم لقاح موفقیت‌آمیز می‌پردازیم که معمولاً بروز آنها با تغییرات فیزیکی همراه است. حدوداً از هفته ششم فرد علائم اولیه بارداری را تجربه می‌کند.
علائم تشکیل لقاح و شروع دوره بارداری
مطالعات بسیاری نشان دادند که نطفه حدوداً دو هفته قبل از شروع قاعدگی بعدی شکل می‌گیرد، به عبارت دیگر دو هفته بعد از شروع آخرین قاعدگی طبیعی.
متأسفانه زمانی‌که لقاح صورت می‌گیرد هیچ نشانه یا علائمی در فرد ایجاد نمی‌شود. در واقع نمی‌توان به زمان دقیق لقاح پی برد.
لقاح زمانی صورت می‌گیرد که اسپرم در لوله فالوپ تخمک را بارور کند. تخمک بارور شده پس از شش روز به رحم می‌رسد و در این بازه هیچ تغییر فیزیکی در مادر ایجاد نمی‌شود.
این امکان وجود دارد که جایگزینی کامل تخمک بارور شده یا جنین در دیواره رحم و ارتباط آن با بدن مادر شش روز دیگر به طول بینجامد.
منظور از ارتباط این است که تخمک بارور شده (نام دیگر آن زیگوت است) از جریان خون مادر تغذیه کند. تخم بارورشده با تولید و انتقال هورمون به بدن مادر از او در دوران بارداری حمایت می‌کند.
زمانی‌که جنین به طور کامل درون رحم جایگزین شود، هورمونی به نام گنادوتروپین انسانی (HCG) را به درون جریان خون آزاد می‌کند.
هورمون‌ها و نشانه‌های بارداری
به طور کلی در دوران بارداری میزان هورمون گنادوتروپین انسانی کاهش می‌یابد اما تغییرات فیزیکی از افزایش غلظت این هورمون ناشی می‌شوند.
میزان هورمون HCG در آزمایش بارداری یک تشخیص اولیه برای بارداری می‌باشد. به همین دلیل علائم اولیه بارداری حدوداً تا زمان قاعدگی بعدی فرد یا 12 تا 14 روز پس از لقاح مشخص نمی‌شوند.
اکثر مادران تا یک یا دو هفته بعد از عقب افتادگی قاعدگی که حدوداً هفته پنجم یا شش بارداری است هیچ یک از علائم بارداری را تجربه نمی‌کنند. در این زمان میزان هورمون گنادوتروپین انسانی به حدی بالاست که روی بدن تأثیر می‌گذارد و تغییرات فیزیکی را ایجاد می‌کند و از این راه می‌توان گفت از کجا بفهمیم لقاح صورت گرفته است.
علائم بارداری در مادرانی که فرزند دو یا سه قلو دارند زودتر از دیگران و با شدت بیشتری بروز می‌کنند. چرا که میزان هورمون گنادوتروپین انسانی در بدن آنها بسیار بالاتر است.
علاوه بر هورمون گنادوتروپین انسانی، میزان هورمون‌هایی همچون پروژسترون و استروژن در دوران بارداری افزایش می‌یابد. افزایش این هورمون‌ها در بروز بسیاری از علائم فیزیکی تأثیرگذار است.
تغییرات هورمونی اولیه در دوره بارداری
پروژسترون یک هورمون زنانه است. هورمون پروژسترون عمدتاً در کورپوس لوتئوم (جسم زرد) رحم و توسط جفت تولید می‌شود.
پروژسترون، دیواره رحم (آندومتر) را برای دریافت و حفظ تخمک بارور شده آماده می‌کند و همچنین برای یک بارداری موفق ضروری است.
میزان پروژسترون قبل از قاعدگی افزایش می‌یابد. در صورتی‌که فرد باردار باشد، این افزایش همچنان تا بعد از عقب افتادگی قاعدگی ادامه دارد. به همین دلیل علائم دوره پیش از قاعدگی با علائم اولیه بارداری اشتباه گرفته می‌شوند.
علائم بارداری در بیشتر زنان بعد از عقب افتادگی قاعدگی و افزایش غیرعادی میزان هورمون‌ها بروز می‌کنند.
در برخی از زنان به ویژه زنانی که قبلاً بارداری را تجربه کرده‌اند علائم زودتر از هفته پنجم یا ششم بارداری بروز می‌کنند؛ زیرا بدن آنها به هورمون‌ها حساس‌تر است. این افراد تفاوت علائم اولیه بارداری با دوره پیش از قاعدگی را به خوبی احساس می‌کنند.
بروز علائم بارداری همیشه نشان‌دهنده بارداری نیست!
بروز علائم بارداری تضمینی بر باردار بودن فرد نیست. به خاطر داشته باشید بدن هر فرد و دوره بارداری برای هر فرد متفاوت است. پس درصورتی‌که همه علائم بارداری در شما ایجاد نشد، جای نگرانی نیست. علائم بارداری عبارتند از:
- عقب افتادگی قاعدگی یا کاهش خون‌ریزی .
- تغییرات دما، قلبی_عروقی و جریان‌خون .
- تغییرات پستان و نوک پستان .
- تکرر ادرار .
- نفخ، گرفتگی عضلات، کمردرد .
- ویار یا بیماری صبحگاهی
- افزایش بزاق .
- سرگیجه و غش .
- خستگی
- سردرد .
- یبوست و نفخ.
- افزایش میل جنسی در اوایل بارداری.
تنها آزمایش بارداری از حدود هفته ششم حامگلی، بارداری را تأیید می‌کند. بسیاری از علائم بارداری مشابه دوران پیش از قاعدگی هستند (نفخ، خستگی، درد سینه و غیره). بنابراین گاهی تشخیص دوره پیش از عاقدگی از دوره بارداری گیج کننده است.